Υπογονιμότητα

ΠΗΓΗ : Φωτεινή Δεμπεγιώτη

Η τεκνοποίηση και η δημιουργία οικογένειας θεωρούνται δικαίωμα του κάθε ανθρώπου.Σύμφωνα με τον ορισμό της υγείας, όπως διατυπώνεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), η υπογονιμότητα αποτελεί διαταραχή της υγείας και χρήζει αντιμετώπισης.

Η «υπογονιμότητα» ορίζεται ως η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να αποκτήσει τέκνο έπειτα από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς αντισυλληπτική προστασία ( συχνότητα συνουσίας δύο με τρεις φορές την εβδομάδα). Tο χρονικό διάστημα του ενός έτους μειώνεται στους έξι μήνες όταν η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών.Η υπογονιμότητα διακρίνεται σε πρωτοπαθή όταν δεν υπάρχει κύηση στο παρελθόν και δευτεροπαθή όταν η γυναίκα αναφέρει προηγούμενη κύηση με τον ίδιο ή άλλο σύντροφο.

Αντίθετα «στειρότητα» είναι η απόλυτη βιολογική αδυναμία τεκνοποίησης.

Στην Eλλάδα, έχουμε υψηλότερο,από το ευρωπαικό, ποσοστό υπογονιμότητας (18-20%).Το 40% των περιπτώσεων υπογονιμότητας οφείλεται στον άνδρα, 40% στη γυναίκα ενώ το 20% αφορά σε προβλήματα που ανευρίσκονται και στους δύο.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ :

Α) Ο ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΑΦΟΡΑ : 

·        Σάλπιγγες : προβλήματα λειτουργικότητας ή διαβατότητας ,

·        Ωοθήκες :ανωοθυλακιορρηξία , ανεπάρκεια ωχρού , η ηλικία της γυναίκας

·        Σώμα μήτρας : ινομυώματα, φλεγμονές

·        Τράχηλος : επεμβάσεις , φλεγμονές , στενώσεις

·        Κόλπος : συγγενείς ανατομικές ανωμαλίες

·        Ενδομητρίωση : μπορεί να επηρρεάσει με διαφορετικούς μηχανισμούς

Κάποιες φορές υπάρχουν και συνδοιασμοίαυτών των παραγόντων

Β) ΟΑΝΔΡΙΚΟΣ  ΑΦΟΡΑ:

Διαταραχές σπέρματος από φλεγμονές , διαταραχές εκσπερμάτισης ή εναπόθεση σπέρματος, διαταραχές γονιδιών ή χρωμοσωμάτων.

Γ)  ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 ΑΦΟΡΑ :

·        Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος

·        Το έντονο μακροχρόνιο στρες

·        Η υπερβολική σωματική άσκηση

·        Η μεγάλη αδυναμία, οι εξαντλητικές δίαιτες και η κακή διατροφή

·        Η κατανάλωση αλκοόλ

·        Το κάπνισμα

·        Η χρήση ναρκωτικών ουσιών

·        Οι περιβαλλοντικές και επαγγελματικές συνθήκες

·        Η συνεχής επαφή με χημικά όπως μόλυβδο

·        Η μακροχρόνια λήψη φαρμάκων και κυρίως αντιβιοτικών        

·        Προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις

Επιβάλλεται ο έλεγχος συνολικά του ζευγαριού και όχι μεμονωμένα του ενός ή του άλλου. Αυτός πραγματοποιείται με :

·        Αξιολόγηση σπέρματος ( αποχή από σεξ 3-5 μέρες)

·        Πλήρης γυναικολογική εξέταση της γυναίκας (ιστορικό , υπέρηχο, πιθανώς λαπαροσκόπηση)

·        Υστεροσαλπιγγογραφία ( 4-6 μέρες μετά το τέλος της έμμηνου ρήσης)

·        Πλήρης ορμονολογικός έλεγχος ( και οι 2 )

·        Έλεγχος παρουσίας λοιμώξεων (και οι 2).

Η αντιμετώπιση είναι ανάλογη της αιτίας:

Χειρουργική για αφαίρεση πολύποδα, υποβλεννογόνιου ινομυώματος, λύση ενδομητρικών συμφύσεων. Επεμβατική  στις περιπτώσεις ενδομητρίωσης, για αφαίρεση υδροσαλπίγγων, εξαίρεση ινομυωμάτων για τη γυναίκα.

Αντιμετώπιση των διαταραχών σπέρματος ή ό, τι αφορά τον άνδρα.

Η θεραπεία γονιμότητας που μπορεί να προταθεί  είναι προγραμματισμένες επαφές, ενδομητρικήσπερματέγχυση, εξωσωματική γονιμοποίηση με την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή, πρόταση για δωρεά ωαρίου,δωρεά σπέρματος ή κρυοσυντήρηση ωαρίων, ανάλογα με το ζευγάρι και τις δυσκολίες που αυτό αντιμετωπίζει.

Η υπογονιμότητα είναι μία σύγχρονη επιδημία η οποία συμβάλλει στο αυξανόμενο στρες που έχει πλέον η καθημερινότητά μας.Η λύση δίδεται με τη σωστή ενημέρωση του ασθενή όπου καλείται σήμερα να γνωρίζει τις επιλογές του και να εκπαιδεύεται από τον εξειδικευμένο γιατρό. Η συμβουλή μου είναι λοιπόν  :η σωστή θεραπεία, από το σωστό γιατρό, στο σωστό ασθενή, με το σωστό τρόπο και τη σωστή στιγμή.